എന്‍റെ യാത്രകളില്‍
പിന്‍തുടരുന്ന തേങ്ങലുകള്‍ക്ക്
മുഖങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാകുന്നു.....
എന്‍റെ പാദങ്ങള്‍
നനവറിഞ്ഞപ്പോള്‍....
ഒഴുകിപ്പരന്നത്
രക്തസാക്ഷിയുടെ ഹൃദയം ......
നാവ് തളര്‍ന്നു കുഴയുമ്പോള്‍
കണ്ണുകളില്‍ വരളുന്ന ശൂന്യത.......
മനസിന്‍റെ പകര്‍ന്നാട്ടം
വന്യമായ രൌദ്രതയിലേക്ക്......
അധികാരത്തിന്‍റെ ഇടനാഴികളില്‍
ആരുടെയോ പരുക്കന്‍ ചുമ.....
ഭയപ്പാട് നിറയുന്ന മനസ്സുമായി
ആകാശം സ്വപ്നം കാണുന്നു....
എന്നോ നഷ്ടമായ നീലിമ.....
പൊഴിയുന്ന അപ്പക്കഷണങ്ങളില്‍
പടരുന്ന ചുവപ്പുരാശിയില്‍
സൂര്യശോഭയാര്‍ന്ന കുരുന്നു മുഖം
ആരെയോ തേടുന്നു.......
അപ്പക്കഷണങ്ങള്‍ക്കായി
കടിപിടി കൂട്ടുന്ന നായ്ക്കളുടെ ശബ്ദം
ഇടനാഴികളില്‍ പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു ......
വിലപേശിയുറപ്പിക്കുന്ന കസേരകള്‍ക്ക്
ചോരയുടെ മടുപ്പിക്കുന്ന മണം......
അധികാരത്തിന്‍റെ ഉന്മത്തതയുടെ മണം.....
കുലത്തിന്‍റെ നന്മക്കായി
നീചനായ പുത്രനെ
ഉപേക്ഷിക്കാമെന്ന് ഭാരതവചനം .......
രാജ്യത്തിനായി സ്വന്തം
ജീവിതം മറന്ന അയോദ്ധ്യാപതി......
ഇതിഹാസമായ സ്വന്തം ജീവിതം
സന്ദേശമാക്കിയ പാവം ഗാന്ധിജി ......
രാജ്യത്തിനായി രക്തം ചീന്തിയ,
സ്വയം മറന്നു പോരാടിയ,
യഥാര്‍ത്ഥ ഭാരതീയര്‍ .........
ഇന്ന്,
സ്വാതന്ത്ര്യം സപ്തതിയിലേക്ക്......
പുരോഗതിയുടെ നാമധേയത്തില്‍
ഒരു ജനതയുടെ സ്വത്വം
അടിമത്തത്തിന്‍റെ കണാക്കയങ്ങളിലേക്ക് .........
നാളെ? ........
നമുക്കു പറയാം.....
ഇവിടെയൊരു സംസ്കാരമുണ്ടായിരുന്നു ........
നാനാത്വത്തില്‍ ഏകത്വം ദര്‍ശിച്ച,
ലോകഃ സമസ്താഃ സുഖിനോ ഭവന്തു
എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച........
ആര്‍ഷ ഭാരത സംസ്കാരം...........
ഇഷ്ടം..ഇഷ്ടം.. എനിക്കിഷ്ടം.. ഇഷ്ടം...
ഞാന്‍ ...... എന്നെ കുറിച്ച്......
- അമ്മാളു
- പുസ്തകങ്ങള് മാത്രം കൂട്ടുകാരായിരുന്ന ബാല്യം മുതല് കയ്യില് കിട്ടുന്നതെന്തും വായിക്കാന് പഠിപ്പിച്ചത് അച്ഛന്. അക്ഷരങ്ങളെ പ്രണയിക്കുന്ന മനസ്സോടെ വളരാന് കഴിഞ്ഞത് എന്‍റെ പുണ്യമായി കരുതുന്നു. സ്വന്തം മനോരാജ്യങ്ങളില് രാപകല് ഭേദമെന്യ വിഹരിക്കാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന, ഏകാന്തതയെ പ്രണയിക്കുകയും ഒപ്പം തന്നെ ചിലപ്പോളെല്ലാം വെറുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന, എവിടെനിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറാന് ശ്രമിക്കുന്ന, ഒരിക്കലും അതിന് സാധിക്കാത്ത, ഒരുപാടു സുഹൃത്തുക്കളുണ്ടായിട്ടും ചിലപ്പോഴൊക്കെ അവരില് നിന്നും വേറിട്ട മനസുമായി എവിടേക്കോ പോകുന്ന, നഷ്ടങ്ങളില് വേദനിക്കാന് ശ്രമിക്കാത്ത, നേട്ടങ്ങളില് അധികം സന്തോഷിക്കാന് ശ്രമിക്കാത്ത, അക്ഷരങ്ങളെ ആത്മാവായി കരുതുന്ന അക്ഷരങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരി...ഈ ജീവിതം മുഴുവന് യാത്രകള് ചെയ്യാന് ഇഷ്ടം...എല്ലാരേയും ചിരിയോടെ കാണാന് ഇഷ്ടം...വാരാന്ത്യങ്ങളില് വീട്ടിലെത്തുമ്പോള് ചിലുചിലെ സംസാരിക്കുന്ന പഴയ കുട്ടിയാവാന് ഇഷ്ടം..അടുത്ത അമ്പലത്തിലെ ശ്രീലകത്ത്തെ കൃഷ്ണനെ നോക്കി നോക്കിയിരിക്കാന്,നോക്കി ചിരിക്കാന് ഇഷ്ടം...ഭക്തി നിറയുന്ന മനസ്സുമായി ചോറ്റാനിക്കര ദേവിയെ തൊഴാനിഷ്ടം ...ഞങ്ങളുടെ സര്പ്പക്കാവില് അന്തിതിരിതെളിയിക്കാനിഷ്ടം ..... രാവിലെ അമ്പലത്തില് പോകുമ്പോള് തോട്ടുവക്കത്തെ ചിറ്റാടയോടും വയലേലകളോടും കിളികളോടും കാറ്റിനോടും കിന്നാരം പറയാനിഷ്ടം ...
No comments:
Post a Comment